Актерот и режисер Роберт Редфорд почина. Имаше 89 години.
Редфорд, кој беше познат по своите улоги во класици како што се „Буч Касиди и Санденс Кид“ и „Сите луѓе на претседателот“ и кој го оживеа американската независна кинематографија како основачки член на Филмскиот фестивал Санденс, почина својот дом во Јута.
Синди Бергер, извршен директор на фирмата за односи со јавноста „Роџерс и Кауан ПМК“, ја сподели веста во изјава за „Њујорк тајмс“. Таа рече дека Редфорд починал во сон, но не наведе конкретна причина.
Роберт Редфорд, роден како Чарлс Роберт Редфорд Џуниор на 18 август 1936 година во Санта Моника, Калифорнија, беше еден од најважните и најразновидните американски филмски уметници од втората половина на 20 век. Тој беше познат како актер, режисер, продуцент и основач на Филмскиот фестивал Санденс, а неговата кариера траеше повеќе од шест децении.
Тој пораснал во семејство од средната класа – неговиот татко Чарлс бил сметководител, а неговата мајка Марта починала кога Роберт имал 18 години, што оставило длабок белег врз него. Како млад човек, бил склонен кон бељи и често запаѓал во неволји, но откако добил стипендија за студирање уметност на Универзитетот во Колорадо, почнал посериозно да размислува за својата иднина. Се откажал од студиите, патувал низ Европа и живеел некое време како млад уметник во Париз и Фиренца. По враќањето во Соединетите Држави, се запишал на часови по глума на Американската академија за драмски уметности во Њујорк, што го означило почетокот на неговата актерска кариера.
На почетокот, Редфорд се појавил на телевизија и во театарски претстави, а привлече пошироко внимание со својата улога во бродвејската претстава „Недела во Њујорк“ во 1961 година. Својот прв значаен филмски успех го постигнал со улога во комедијата „Бос во паркот“ (1967) со Џејн Фонда, а светска слава стекнал со вестернот „Буч Касиди и Санденс Кид“ (1969), во кој глумеше заедно со Пол Њумен. Филмот стана култен класик и му ги отвори вратите кон светот на најголемите холивудски продукции.
Нивниот втор заеднички филм, криминалистичкиот трилер „Убодот“ (1973), му донесе номинација за Оскар и го потврди неговиот ѕвезден статус.
Седумдесеттите и осумдесеттите години беа врвот на неговата актерска кариера. Редфорд глумеше во филмови како „Кандидатот“ (1972), „Сите луѓе на претседателот“ (1976), и „Надвор од Африка“ (1985) со Мерил Стрип, кој ја освои наградата Оскар за најдобар филм.
Покрај глумата, тој започна и со режирање – неговото режисерско деби „Обични луѓе“ (1980) му донесе Оскар за најдобар режисер и го потврди како автор кој има одлично разбирање за човечката психологија и сложените семејни односи.
Покрај неговата филмска работа, Редфорд беше познат по своите придонеси во независната кинматографија. Тој го основа Институтот Санденс и го лансираше Филмскиот фестивал Санденс, кој стана најважната платформа за млади и независни филмски режисери во САД. Неговиот активизам се прошири и на полето на екологијата и човековите права – со години се залагаше за зачувување на животната средина и поддржуваше прогресивни социјални иницијативи.
Својот приватен живот го држеше што е можно подалеку од јавноста. Беше во брак со Лола Ван Вагенен од 1958 до 1985 година, и имаа четири деца, иако изгубија едно дете на рана возраст. Во 2009 година, се ожени со Сибил Сагарс, германска уметница.
Се смета за еден од последните големи актери од „златната ера“ на Холивуд кој го комбинираше комерцијалниот успех со уметничкиот интегритет, оставајќи зад себе неизбришлив белег како актер, режисер и културен визионер.
