И покрај предупредувањата од Финска дека Русија би можела да ги нападне Скандинавија и Балтичките земји во блиска иднина, Естонците не сакаат да живеат во страв.
Но, тие сепак се подготвуваат за можен напад.
„Kodukohvikute päevad“, што се преведува како „Денови на домашно кафе“, е најважниот дел од летото на Хиумаа, објавува Deutsche Welle.
За време на долгиот викенд во август, жителите на овој естонски остров, втор по големина во Балтичкото Море, ги отвораат своите домови три дена и им нудат на своите соседи домашни колачи, домашно пушена риба и домашно пиво. Со детски смеа и песни, тие го слават своето кратко естонско лето.
Аве Унгро ја смета оваа прослава за „неизмерно важна“ токму сега, во време на војна. 44-годишната жена штотуку пристигна на „Kodukohvikute päevad“ со својата шестгодишна ќерка.
„Нам, Естонците, ни помага да бидеме заедно. Славиме заедно, разговараме, размислуваме за иднината. Најважниот момент од летото на островот е исто толку важен како и обуката за стрелаштво во женската цивилна одбрана“, верува Аве и продолжува:
„Како веројатно повеќето Естонци, бев во шок на 24 февруари 2022 година. Особено поради сознанието дека животот каков што го знаевме повеќе не може да продолжи вака.“
Но, Аве сакаше сама да го обликува овој нов живот, да го подготви своето семејство, својот остров, својата земја за можен руски напад. Накратко, сакаше да направи нешто што ќе и користи на Естонија и на неа.
Обука за цивилна одбрана
Оттогаш, Аве, која е логопед, поминува 48 часа годишно во „Наискодукаице“, женската цивилна одбрана. Таа веќе завршила пет различни програми, обука за безбедност, прва помош, воена обука, теренска исхрана и историја на естонската цивилна одбрана.
„Во војската, зедов оружје, но никогаш не испукав ниту еден куршум“, вели Аве.
Таа се надева дека никогаш нема да мора да ги користи своите воени вештини и дека, во најлош случај, би сакала да се фокусира на евакуација.
Женската цивилна одбрана „Наискодукаице“ е основана во 1927 година и била забранета за време на СССР, но била повторно воспоставена по независноста во 1991 година.
Таа е дел од „Кајцелиит“, поголема доброволна одбранбена организација составена од вооружени и добро обучени цивили. „Кајцелиит“ треба да обезбеди поддршка на редовните вооружени сили за време на војна. Двете единици се подредени на естонското Министерство за одбрана.
On the federal channel “russia 1,” citing an unknown source, it was stated that Estonia is preparing to attack russia. pic.twitter.com/doBtf4K15D
— EMPR.media (@EuromaidanPR) August 23, 2025
Нема атмосфера на страв
Затоа, вели Аве, не се плаши од можен напад од Русија. Иако позицијата на островот во Балтичкото Море е стратешки важна, на патот од руската метропола Санкт Петербург до руската енклава Калининград, Русите би можеле да го освојат Хиумаа, тука нема атмосфера на страв како што е прикажано во западните медиуми, забележува Аве.
Марек Кохв од Меѓународниот центар за одбрана и безбедност, исто така, не верува дека Хиумаа би можела да стане уште еден Крим. Овој украински полуостров беше анектиран од Русија во 2014 година. Кохв објаснува зошто Хиумаа и Естонија во 2025 година не можат да се споредат со Крим и Украина.
Огромни средства за оружје
Тој истакнува дека Естонија е мала земја, но дека многу инвестира во безбедноста. Имено, оваа балтичка членка на ЕУ веќе издвојува 3,4 проценти од својот БДП за одбрана. До 2029 година, средствата треба да се зголемат на 5,4 проценти, што би било рекорд во рамките на НАТО.
„Културата на самоодбрана е длабоко вкоренета кај естонскиот народ“, резимира Марек Кохв и додава: „Имаме и регионални сојузници како Финска, нови членки на НАТО, но и други балтички држави како Латвија и Литванија, како и Полска, воена сила во Европа“.
Експертот нагласува дека членството на Естонија во НАТО е клучно. Благодарение на Член 5 и принципот на колективна безбедност содржан во него, секој напад врз неговата земја би предизвикал одговор од вооружените сили на другите членки на НАТО.
Друг аспект е западната воена технологија, која е далеку супериорна во однос на руската, истакнува Кохв. Тој е исто така убеден дека стравот дека Русија би можела да ја нападне Естонија со нуклеарно оружје не е ништо повеќе од празна закана, со оглед на близината на Естонија до руската метропола Санкт Петербург, која самата би била погодена од радиоактивен облак во случај на нуклеарен напад.
Саботажата како реален проблем
Кохв верува дека актите на саботажа против разни земји на бреговите на Балтичкото Море во моментов се многу позначајни од теоретскиот руски напад врз Балтикот. Според експертите, тие вклучуваат повеќекратно оштетување на комуникациските кабли на подморниците или блокирање на GPS навигациските сигнали, што предизвикува авионите да исчезнуваат од радарот.
Ова се случи со два лета од Финска до Естонија во април минатата година. И двата авиони мораа да се вратат во Хелсинки откако не можеа да слетаат во Талин. Нивниот GPS сигнал очигледно беше блокиран од блокирачи. Бродовите во Балтичкото Море исто така се повеќе пати напаѓани. Западните разузнавачки агенции се сомневаат дека операциите за попречување се насочени од руската енклава Калининград.
Калининград – кама против Европа?
Русија складира голема количина воена опрема таму, вклучувајќи ракети „Искандер“ кои можат да носат нуклеарни боеви глави, вели политикологот Сергеј Сучанкин од Фондацијата Саратога, непрофитна фондација со седиште во САД.
Експертот роден во Калининград го нарекува својот роден град „кама насочен кон Европа“.
Сучанкин предупредува дека Калининград не се наоѓа само помеѓу членките на ЕУ, Литванија и Полска:
„Беше упориште на советската армија, едно од најмилитаризираните места во светот. А денес е на пат повторно да стане такво“.
Аве Унгро од естонскиот остров Хиумаа не сака таква населба во Балтичкото Море, а актите на саботажа се, секако, лоши, но таа сè уште не сонува да го напушти својот „магичен“ остров.
По прославата на населбата „Кодукохвикуте паевад“, таа го покажува своето „тајно место“ на брегот, омиленото место на нејзиното семејство. Тоа е мал ’рт каде што островот е речиси опкружен со вода од сите страни.
„Погледнете таму, еден рибарски орел“, извикува Аве, додавајќи:
„Какво прекрасно место! Толку многу птици, толку е мирно овде. А убавината на Хиумаа е токму тоа што воопшто постојат такви места. И мора да остане така!“
