Гренланд е уживање за геолозите и климатолозите, но и за сите љубители на разни видови патувања, на кои студот не може да им го расипе искуството од спектакуларната природа и посебната култура што плови со овој остров на прагот на Арктикот, пренесува Punkufer.hr.
Гренланд е најголемиот остров во светот, земја со прекрасна природа, парадокси и контрасти. На Гренланд животот на Арктикот го делат Инуитите и потомците на скандинавските доселеници повеќе од еден милениум.
Островот со векови бил управуван од Данска, а мнозинството Гренланѓани не избрале поголема автономија на референдумот во 2008 година, па сега и официјално е данска автономна територија.
Според медиумите, за време на Студената војна, Американците таму изградија антируски воени бази, а денес тие сѐ почесто се истражувачки станици.
Дури 80 отсто од земјиштето на Гренланд е покриено со мраз, а обработливото земјиште сочинува помалку од 1 отсто од островот. Ледената покривка на Гренланд е втора по големина во светот, надмината само со ледената покривка на Антарктикот. На некои места дебелината на ледената покривка е повеќе од 3 и пол километри.
Целиот североисточен Гренланд е национален парк – најголем во светот по површина. Основан 1974 година и заштитен до сегашниот обем од 1988 година тој е засолниште за дивиот свет на Арктикот и пристапот мора да биде дозволен од владата на Гренланд.
Токму благодарение на мразот и ледените услови во кои современиот човек мора да живее поинаку, Гренланд може да се пофали со најчистиот воздух и со најчистата вода на светот.
Археолозите пронајдоа докази за живеење луѓе на Гренланд, кои датираат пред 4.500 години.
Гренланд е дом на нешто помалку од 60.000 луѓе и не е тешко да се види, дури и без математика, дека тоа е едно од најретко населените места на Земјата, со приближно 0,03 луѓе на квадратен километар.
Повеќето од жителите живеат во градовите на попријатниот западен брег.
Главниот град Нук има приближно 17 илјади жители и многу карактеристики на модерните западни градови, но и некои гренландски особености. Еден од нив се, секако, продавниците од игла до локомотива, но со арктички знак.
Гренландските куќи се многу живописни и се издвојуваат од пејзажот, насликани се во живописни бои. Оваа традиција потекнува од колонијалните времиња кога секоја боја имала значење и ја откривала функцијата или целта на куќата. И денес се бојадисани во истите бои, но сопствениците може слободно да ги изберат.
Во Нуук има само три семафори (четири ако се брои и оној на влезот во тунелот), што доволно говори за речиси непостојната важност на автомобилскиот сообраќај на овој остров. Регистрирани се помалку од седум илјади автомобили, а со нив не можете да одите никаде надвор од градовите.
На Гренланд има 150 километри патишта, од кои само 60 километри се асфалтирани. Најдолгиот патен дел на Гренланд е долг 35 километри.
Бидејќи автомобилите не се многу корисни, најголемиот дел од транспортот се одвива по воздушен, морски и по копнен пат со санки, се разбира, почесто со мотор, но и со кучиња. Санките за кучиња понекогаш се единственото превозно средство, а ги влечат исклучиво гренландските кучиња, кои Инуитите од племето Туле, веројатно, ги донеле со себе на Гренланд.
Традиционалната гренландска храна се заснова на лов и риболов, па китови, фоки, риби и морски плодови и ирваси често се на менито.
