Холивудската актерка Дајана Китон почина на 79-годишна возраст. Добитничката на „Оскар“, чија брилијантна кариера траеше повеќе од половина век, почина во Калифорнија, потврди нејзиното семејство за „People“.
Дополнителни детали не се достапни во овој момент, а нејзиното семејство побара приватност.
Китон ја стекна славата во 1970-тите благодарение на нејзината улога во филмовите „Кум“ и соработката со режисерот Вуди Ален.
Таа ја освои наградата Оскар за најдобра актерка за филмот „Ени Хол“ од 1977 година.
Родена е во Лос Анџелес во 1946 година како Дајана Хол и беше најстарата од четири деца. Нејзиниот татко беше градежен инженер, додека нејзината мајка беше домаќинка. Таа веруваше дека нејзината мајка сонува за нешто поголемо.
„Тајно длабоко во себе веројатно сакаше да биде некаков забавувач“, изјави актерката за списанието People во 2004 година.
Китон глумела во претстави во средно училиште, а по дипломирањето во 1964 година, студирала драма на колеџ. Набрзо го напуштила училиштето и се преселила во Њујорк за да се обиде да се пробие во театарот.
Го зела моминското презиме на нејзината мајка, Китон, како свое професионално презиме, бидејќи веќе имало име Дајана Хол регистрирано во Здружението на филмски актери.
Во 1968 година, таа била избрана како замена за Шила во бродвејската претстава „Коса“. Во интервју за „People“ во 2017 година, таа признала дека во тој период се борела со булимија откако режисерот на претставата ѝ рекол дека треба да ослабе, иако не го обвинувала за нејзината болест.
„Верувајте ми, тоа имало врска со прекумерна потреба за повеќе. Премногу. Тоа беше ментална болест“, рекла таа. На крајот се опоравила, вели таа, благодарение на терапијата, но булимијата ја лишила и од можноста да ужива во времето поминато на Бродвеј.
Потоа таа глумеше во бродвејската претстава на Ален „Играј повторно, Сем“, чија премиера беше во 1969 година и доби номинација за наградата Тони за улогата.
Нејзиното филмско деби беше во филмот „Љубовници и странци“ во седумдесеттите години, но нејзиниот голем пробив дојде кога Френсис Форд Копола ја ангажираше да ја игра улогата на Кеј Адамс, девојката на Мајкл Корлеоне, кој го играше Ал Пачино, во филмот „Кум“ од 1972 година.
„Мислам дека најљубезното нешто што некој некогаш го направил за мене… е што добив улога во „Кум“, а јас дури и не го прочитав. Не знаев ништо. Само отидов на аудиција. Мислам дека тоа беше неверојатно за мене. А потоа морав да ја прочитам книгата“, изјави таа за „Пипл“ во 2022 година.
Филмот беше огромен успех и го освои Оскарот за најдобар филм. Китон ја повтори својата улога во „Кум 2“ од 1974 година, кој исто така ја освои наградата за најдобар филм. Таа исто така играше во филмот „Кум 3“ од 1990 година.
Таа продолжи да работи со Ален, појавувајќи се во филмската верзија на „Play It Again“, „Sam“ од 1972 година, „Miles Vampirized“ од 1973 година и „Love and Death“ од 1975 година.
И покрај нејзиниот ран успех, несигурноста на Китон продолжи да ја мачи и таа никогаш не ги гледаше своите филмови.
„Едноставно не ми се допаѓа како изгледам и звучам“, изјави таа за „People“ во 1975 година.
Во 1977 година, таа глумеше во филмот на Ален „Annie Hall“ и ја освои наградата Оскар за најдобра актерка.
Многумина шпекулираа дека филмот е базиран на врската со Ален. Таа изјави за „New York Times“ во 1977 година: „Не е вистина, но има елементи на вистина во него“. Таа повторно соработуваше со Ален во филмовите „Ентериери“ од 1978 година, „Манхетен“ од 1979 година и „Мистериозно убиство на Менхетен“ од 1993 година. Таа, исто така, го бранеше Ален по обвинувањата за сексуална злоупотреба од неговата посвоена ќерка, Дилан Фароу.
„Го сакам“, изјави таа за Гардијан во 2014 година.
Меѓу другото, Китон играше во филмовите „Барајќи го г-дин Гудбар“ од 1977 година и „Црвено“ од 1981 година, „Скок на месечината“ од 1982 година и „Малата тапанарка“ од 1984 година.
Прво соработуваше со сценаристката и продуцентка Ненси Мајерс во филмот „Бејби бум“ од 1987 година, а потоа во филмовите „Татко на невестата“ од 1991 година, „Татко на невестата 2“ од 1995 година и „Нешто мора да се случи“ од 2003 година, што му донесе на Китон уште една номинација за Оскар. Таа, исто така, глумеше со Голди Хон и Бет Мидлер во филмот од 1996 година „Клубот на првите сопруги“, за три жени чии сопрузи ги напуштиле за помлади жени.
Во 2023 година, Китон изјави за „Холивуд репортер“ дека „секогаш била малку вознемирена и загрижена“ додека го снимала филмот бидејќи Хон и Мидлер биле „навистина неверојатни актерки“.
Китон, исто така, играла во неколку серии, а во 2021 година глумела во музичкото видео на Џастин Бибер „Дух“.
Таа беше и активен корисник на Инстаграм, објавувајќи новости за својот живот, мисли за својата кариера и пријателства и фалејќи ги оние што ги сакала.
Размислувајќи за својата кариера, Китон рече во 2019 година: „Не знам ништо и не сум научила ништо. Стареењето не ме направи помудра. Без глума, би била несоодветна“.
Китон никогаш не се омажила и како што вели, таа е единствената од својата генерација..
„Навистина ми е мило што не се омажив. Јас сум чудак. Се сеќавам дека во средно училиште еден човек ми пријде и ми рече: „Еден ден ќе бидеш добра сопруга“. И си помислив: „Не сакам да бидам жена.““, изјави таа за „People“.
Во текот на целиот свој живот, таа беше романтично поврзана со Ален, Пачино и Ворен Бити.
„Талентот е толку привлечен“, рече таа.
Имаше две деца, ќерката Декстер и синот Џук, кои ги посвои во 1996 и 2001 година.
„Мајчинството не беше нагон на кој не можев да одолеам, туку повеќе беше мисла за која размислував многу долго време. Затоа се впуштив во тоа“, изјави таа за „Lady’s Home Journal“ во 2008 година.
