Мала Богородица е еден од дванаесетте големи празници во православието и го слави раѓањето на Пресвета Богородица. Според преданието, таа е родена во Назарет од благочестивите и бездетни родители Јоаким и Ана, како одговор на нивните долги молитви.
Култот на Пресвета Богородица има особено значајно место кај Македонците. Македонскиот народ, како и сите христијани, со голема почит ги празнува празниците посветени на Богородица, мајката на Спасителот Исус Христос. Тоа е присутно и во народните умотворби, и во верувањата и обичаите. Затоа голем број цркви низ Македонија го носат нејзиното име, а нејзините празници, покрај со црковни свечености, традиционално се прославуваат и со народни собири, панаѓури и веселби што во минатото траеле и по неколку денови.
Македонскиот народ со достојно внимание секогаш ги одбележува празниците поврзани со името на Пресвета Богородица: Мала и Голема Богородица, Воведение на Пресвета Богородица (познат уште и како Света Пречиста), Благовештение, Богородичин појас, Покров на Пресвета Богородица, Собор на Пресвета Богородица и други.
Во народот постои и верување дека Пресвета Богородица им помага на жените што немаат деца. Затоа многу од нив оделе во црквите посветени на неа и се молеле пред нејзините икони, надевајќи се на исполнување на своите молитви.
Обичаи на Мала Богородица
Во народот овој празник се одбележува со живописни обичаи посветени на раѓањето. Некои семејства неколку дена остануваат во празнична облека и расположение, особено во краевите каде што се одржуваат саеми по повод Мала Богородица.
Се верува дека ако за овој празник времето е ведро, сонцето ќе не грее и за време на есента, но и во зима. Жените на овој ден традиционално не треба да чистат дома, да перат или да извршуваат други тешки работи.
Мала Богородица се вбројува меѓу 36-те големи црковни празници, а во црковниот календар е обележана со црвени букви.
